ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးလွထြန္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း

ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းသူ--ကိုေက်ာ္ထြန္းဦး (မႏၲေလးလမ္းၫႊန္)

ဆရာႀကီး ဦးလွထြန္း၏ မိဘမ်ားမွာ ဦးေစာေမာင္ + ေဒၚလွရီ ျဖစ္ပါတယ္၊

1952 ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၈) ရက္ေန႔၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။

အမွတ္(၄၈)၊ ဖ-၁၁၊ ၅၇ လမ္း၊ ကံသာယာၿမိဳ႕သစ္၊ ခ်မ္းျမသာစည္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနထိုင္တဲ့ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးလွထြန္းဆီကို

သြားေရာက္ၿပီး သိလိုေသာ အခ်က္မ်ား၊ ဆရာႀကီး၏ ဘဝျဖတ္သန္းမႈမ်ား၊ ပန္းခ်ီအႏုပညာအေပၚ ခံစားမႈႏွင့္

ထားရွိတဲ့ စိတ္သေဘာထား စသည္တို႔ကို ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

ဆရာႀကီးက သူ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ဘဝ အေတြ႕ႀကံဳမ်ားကို စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ ေျဖၾကားေပးခဲ့သည့္အတြက္ ေက်းဇူးမ်ားစြာ တင္ရွိသလို

ေလ့လာမွတ္သားစရာမ်ားႏွင့္ ဗဟုသုတမ်ားစြာကိုလည္း ရရွိခဲ့ပါတယ္။

ပန္းခ်ီပညာကို ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ေသာ ဘဝအေျခအေန     
1964/65 ခုႏွစ္ေလာက္ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝမွစ၍ ဘႀကီးျဖစ္သူ ဦးျမတ္သာ အစ္ကိုျဖစ္သူ ဦးေသာင္းတင္တို႔ထံမွ ဆိုင္းဘုတ္၊ ဇာတ္သဘင္ ပိုစတာေရးနည္းမ်ားကို စတင္၍ သင္ယူခဲ့၊1967/68 ခုႏွစ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝမွာ ေကာ္မာရွယ္ပန္းခ်ီေလာကသို႔ အခ်ိန္ပိုင္းေလ့လာသင္ယူရင္း လက္ေတြ႕ပူးတြဲေရးဆြဲခဲ့၊

အမွတ္(၂၀) အထက(ပညာ့ဗိမာန္)မွာလည္း ပန္းခ်ီအသင္း အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္၍ ေက်ာင္းတြင္း ပန္းခ်ီ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့၊ 1967 ခုႏွစ္မွာ မိုးကုတ္ ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရားႏွင့္ ဘီးေတာင္ပံုကို ဘႀကီး၊ အစ္ကိုတို႔ႏွင့္အတူ ပထမဆံုး out door ပန္းခ်ီကား စတင္ေရးဆြဲခဲ့၊ 1973 ခုႏွစ္ေလာက္မွာ မ႑ပ္ ပန္းခ်ီ (ဆရာဦးေပါမ်ား)ေလာကသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီး ေလးႏွစ္ခန္႔ လက္ေတြ႕ေလ့လာ ေရးဆြဲရင္း ပန္းခ်ီ ပန္းပုေကာင္စီ (မႏၲေလးအေရွ႕ေတာင္ၿမိဳ႔နယ္၊ ပန္းခ်ီ/ပန္းပုေကာင္စီ ဥကၠဌ)၏ ႀကီးၾကပ္ညႊန္ၾကားမႈျဖင့္ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္ကားမ်ားကို အကူအျဖစ္ သင္ယူေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွ႔ံအျပား ဆယ့္ႏွစ္ပြဲ ပြဲေတာ္ေစ်းမ်ားမွာ ပိုစတာမ်ား ေရးဆြဲၿပီး ပြဲေတာ္ေစ်း ပန္းခ်ီသမားအျဖစ္ ဘဝရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။

1988 ခုႏွစ္ အေရးအခင္းျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း Fine art ပန္းခ်ီဘက္ကို ကူးေျပာင္းၿပီး ဘဝကို ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။

ဘယ္လိုအရာေတြက ဆရာႀကီးကို ပန္းခ်ီဆရာ တစ္ေယာက္ အျဖစ္ တြန္းအားျဖစ္ေစခဲ့ပါသလဲ

မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္း ဘတ္စ္ကားလိုင္းမ်ားမွာ ကားစီးတဲ့အခါ ကားဒ႐ိုင္ဘာရဲ႕ ေနာက္အကန္႔ေလးေတြမွာ ႐ွဳေမွ်ာ္ခင္း ပန္းခ်ီကားေလးမ်ား ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတာေတြ၊ ႐ုပ္ရွင္ပိုစတာမ်ား ေရးဆြဲေနမႈကို ၾကည့္ရွဳခဲ့ရတာေတြ၊ ပန္းခ်ီပန္းပုေကာင္စီကေန ဦးေဆာင္ၿပီး ေအာက္ဒုိး ထြက္ခဲ့ၾကရာမွာ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးမ်ား ေရးဆြဲမႈကို ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပါၾကည့္ရွဳၿပီး မ်က္ျမင္ေတြ႕ရတာေတြရယ္ ၿပီးေတာ့ ဆရာႀကီးမ်ားေရးဆြဲသလိုမ်ဳိး ေရတတ္ခ်င္တဲ့စိတ္က ပန္းခ်ီဝါသနာမ်ဳိးေစ့ကို ေရေလာင္းေပးလိုက္သကဲ့သို႔ ရွင္သန္လာေစခဲ့ပါတယ္။

ပန္းခ်ီ အနုပညာ အလုပ္ကို အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာရပ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပံုေလး ေျပာပါဦး ဆရာႀကီး

ပန္းခ်ီပညာနဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳၾကေသာ ဘႀကီး၊ အစ္ကိုဆရာတို႔နဲ႔ နီးစပ္အတူေန ေလ့လာသင္ယူရင္း ဆရာမ်ားရဲ႕ အပ္ထည္ စီးပြားေရးပန္းခ်ီမ်ားကို ကူညီေရးဆြဲသင္ယူရာမွ ဝါသနာေပၚ အေျခခံၿပီး ေပ်ာ္ေမြ႕စြာ ႏွစ္ျမႇဳပ္ရင္း ရပ္တည္မႈ ရရွိခဲ့ပါတယ္။

ဆရာႀကီးအေနနဲ႔ ေအာင္ျမင္မွဳလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ၊ ေအာင္ျမင္မွဳဆိုတဲ့အရာအေၾကာင္း နည္းနည္း ေျပာျပပါဦး၊

ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ဝီရိယ၊ ေစတနာ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ အေျခအေနပါ၊ ကံဆိုတဲ့အလုပ္ကို ဥာဏ္က ဦးေဆာင္ၿပီး ဝီရိယစိုက္ထုတ္ကာ ေကာင္းေသာ ေစတနာထား ေရးဆြဲမယ္ဆိုရင္ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိမွာပါ၊ ေနာက္ - လူအမ်ားက ကိုယ့္ပန္းခ်ီကားေတြကို သိျမင္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ရပါမယ္၊ ဒါဆိုရင္ ထိုက္သင့္သလို ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

ဆရာႀကီးရဲ့ ပထမဆံုး (တစ္ကိုယ္ေတာ္) ျပပြဲေလးမ်ား အေၾကာင္းသိပါရေစ

တစ္ကိုယ္ေတာ္ ျပပြဲဆိုတာ ပန္းခ်ီကားမ်ားစြာ စုေဆာင္း ေရးသားရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေတာ္ ခက္ခဲပါတယ္၊ ပန္းခ်ီကား ျမတ္ႏိုးသူမ်ားက ပန္းခ်ီကား လိုခ်င္လို႔ ေတာင္းဆိုေတာ့လည္း ျပပြဲလုပ္မလို႔ပါဗ်ာလို႔ ေျပာလို႔ မသင့္၊ ဒီေတာ့ ပန္းခ်ီကားကို ေကာင္းေကာင္း မစုမိေတာ့ဘူးေပါ့၊

ဆီေဆးဆိုတာက ေဆး အစို၊ အဖန္႔၊ အေျခာက္ေပၚမွာ မူတည္ၿပီး coating လုပ္ရတာရယ္၊ ဆီေဆးက အေျခာက္ေႏွးတာရယ္ဆိုေတာ့ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ ေပးရတယ္၊ Realism, Fine art ဆိုေတာ့ ပိုၿပီး အခ်ိန္ေပးရတယ္၊ အစုအဖြဲ႕(အုပ္စု)ျပပြဲေပါင္း (၆၀)ေက်ာ္ နီးပါး ျပသခဲ့ေပမယ့္ တစ္ကိုယ္ေတာ္ ျပပြဲကေတာ့ 2017 ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ (၇)ရက္မွ (၁၁)ရက္ေန႔အထိ (၅)ရက္ၾကာ မႏၲေလးေတာင္ ပန္းခ်ီျပခန္းမွာ (၁)ႀကိမ္သာ ျပသခဲ့ပါေသးတယ္။

ခုေနာက္ပိုင္းမွာ Modern Art ၊ Contempory Art နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ဆရာႀကီး အျမင္ေလး သိပါရေစ

သမား႐ိုးက်ပန္းခ်ီ၊ သ႐ုပ္မွန္ပန္းခ်ီ (Realism art ) ကေန Impressionism, Expressionism ဆီကို ေျပာင္းလဲ ေရးဆြဲလာၾကတာေတြကို ေခတ္သစ္ ပန္းခ်ီလို႔ ေခၚရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ေခတ္ေတြ ေျပာင္းလဲလာသလို Ism ဆိုတဲ့ မူဝါဒ ၊ စနစ္ေတြ ေျပာင္းလဲ လာၾကတယ္။ တိုးတက္တဲ့ အျမင္ေတြနဲ႔ ေခတ္အလိုက္ ေရးဆြဲလာၾကတာေတြကို ၿခံဳငံုၿပီး Modern at လို႔ပဲ ေျပာရမွာေပါ့၊

ေခတ္အျမင္ အေခတ္အေတြးနဲ႔ ေရးဆြဲၾကတာေကာင္းပါတယ္၊ ပညာရပ္တိုင္းမွာ ေလးနက္မႈေတြ ရွိေနၾကတာပဲေလ၊ ေလးစားစရာပါ၊ လက္ခံႏိုင္ပါတယ္၊ Contempory art ဆိုတာကေတာ့ ေခတ္ၿပိဳင္ပန္းခ်ီလို႔ က်ေနာ္ ခံယူတဲ့အတြက္ ေခတ္တစ္ေခတ္မွာ ကိုယ့္အႀကိဳက္ ISM ေရးဆြဲသူေတြကို Contempory လို႔ ေခၚရမယ္ ထင္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အယူအဆ ကြဲျပားမႈေတြလည္း ေတြ႕ေနရပါေသးတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕က Contempory မွာ Realism art မပါဘူး၊ Fine art မပါဘူးလို႔လည္း ဆိုၾကတယ္၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ Realism၊ Fine art တို႔ကိုလည္း Contempory art လို႔ ဆိုၾကတယ္၊

အယူအဆပိုင္း ခံယူခ်က္ပိုင္းကို အျငင္းပြား ျငင္းခံုမေနဘဲ အႏုပညာဖန္တီးသူ အႏုပညာရွင္မ်ားလို႔ ခံယူလိုက္ရင္ စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းရတာေပါ့၊ ေပ်ာ္ေမြ႕စရာေပါ့ဗ်ာ။

ဆီေဆးကို ဦးစားေပး ေရးဆြဲသူ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ သည္တစ္မ်ဳိးတည္းကို အားသန္မႈ ရွိရတာလဲ၊

က်ေနာ့္ဘဝ ျဖတ္သန္းမႈက ပိုစတာေရးလာရတာမ်ားတယ္၊ ပိုစတာမွာ အရင္တုန္းက အျဖဴဆိုရင္ စဥ့္ကူး ေျမျဖဴေတြ ေရစိမ္ စစ္ၿပီး တမာေစး ကၽြဲေကာ္တို႔ကို ႀကိဳၿပီး ေရာစပ္ရတယ္၊ ထို႔နည္းတူစြာ ေျမနီ ေျမဝါတို႔ကို သံုးၾကတယ္၊ အနက္ကိုေတာ့ ေရနံဆီ မီးထြန္းၿပီး မိႈင္းခံၿပီးမွ ငါးသည္းေျခ၊ ၾကက္ဟင္းခါးရည္၊ အရက္စသည္တို႔နဲ႔ အခိုးသတ္ၿပီး စဥ့္အင္တံုေတြထဲထည့္ၿပီး ေဆးအထူေရးၾကတယ္။

ေရေဆး water color ဆိုတာက ေဆးအေရာင္ေတြကို ေရအား အနည္းအမ်ား လိုက္ၿပီး အပါးေရးရတယ္၊ transparent အၾကည္အရသာခံ ေရးရ ၾကည့္ရတာေလ၊ အဲေတာ့ - - ကိုယ္က်င္လည္ခဲ့တာနဲ႔ တစ္ျခားစီ ျဖစ္ေနတယ္၊ ကိုယ္က အထူသမား အဲ့လို ေရးခဲ့တဲ့သူဆိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္ အကၽြမ္းတဝင္ရွိတာနဲ႔ တူတဲ့ အားရႏွစ္သက္တဲ့ ဆီေဆးကိုသာ အားသန္ ေရးဆြဲခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႀကီး ျပသခဲ့သမွ် ျပပြဲေတြထဲက မွတ္မွတ္ထင္ထင္ အရွိဆံုးျပပြဲ အေၾကာင္းေလး ေျပာျပပါဦး

ျပပြဲေတြ အမ်ားႀကီး ပါဝင္ျပသခဲ့ေပမယ့္ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ရယ္လို႔ သိပ္မရွိပါဘူး၊ တစ္မ်ဳိးစီ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ကိုး၊

အျခားျပပြဲေတြနဲ႔ လံုးဝ မတူညီတဲ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ျပဳမိတာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရေဘးဒုကၡေရာက္ၾကတဲ့ ျပည္သူမ်ားကို ကူညီဖို႔ ေငြေၾကးလာေရာက္ လွဴဒါန္းသူေတြကို ပန္းခ်ီလက္ေတြ႕ေရးဆြဲၿပီး အမွတ္တရလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တာနဲ႔၊ ျပပြဲလုပ္ၿပီး ပန္းခ်ီကားေတြကို တန္ေၾကးရဲ႕ တစ္ဝက္ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းခ်ၿပီး ေရာင္းရေငြေတြကို ေရေဘးသင့္ဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီပံ့ပိုးခဲ့တာေလးကေတာ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ပါပဲ၊ ပန္းခ်ီအႏုပညာရွင္ေတြအေနနဲ႔ အမ်ားနည္းတူ ေငြေၾကး အလွဴေငြထည့္ဝင္လွဴဒါန္းမႈေတြသာ ရွိတယ္၊ အႏုပညာလွဴဒါန္းမႈ မရွိခဲ့ၾကဘူး၊

ပထမဆံုး အႏုပညာလွဴဒါန္းမႈ ျဖစ္သလို ေရေဘးသင့္ျပည္သူမ်ားကို ကူညီလွဴဒါန္းခ်င္ၾကတဲ့ ျပည္သူေတြ အမ်ားႀကီးက ေစတနာ ထက္သန္စြာျဖင့္ အားတက္သေရာ ဝိုင္းဝန္းလွဴဒါန္းလိုက္ၾကတာ အလွဴေငြ က်ပ္သိန္းေပါင္း ႏွစ္ရာတစ္ဆယ့္ရွစ္သိန္းေက်ာ္ ရရွိခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီ ပထမအႀကိမ္ ပန္းခ်ီအလွဴျပပြဲေလးက ဘဝမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ထူးထူးျခားျခား ရွိလွတဲ့ ပြဲပါ။

ဆရာပန္းခ်ီဆြဲတဲ့အခါ / အႏုပညာဖန္တီးတဲ့အခါ အႏွစ္သက္ဆံုးေနရာကိုသိပါေစ

အဲ - - ဒီဟာကေတာ့ ေျပာရရင္ေတာ့ အႏုပညာသမားတစ္ဦးအေနနဲ႔ Emotion ျဖစ္ရင္ ေရးလိုက္ၾကတာဆိုေတာ့ အတိအက် ေျပာလို႔ မရဘူးထင္ပါတယ္၊ ေနရာထက္ စိတ္ခံစားမႈက အႏွစ္သက္ဆံုးလို႔ ေျပာပါရေစ။

ဆရာ ပန္းခ်ီေရးဆြဲတဲ့အခါ ဘယ္လိုအရာမ်ဳိးေတြကို အမ်ားအားျဖင့္ေရးဆြဲေလ့ရွိပါသလဲ

ႏိုင္ငံတိုင္း၊ လူမ်ဳိးတိုင္းမွာ သူ႔သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔သူ ရွိသလို၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းစဥ္လာ၊ ရာသီဥတုေတြကလည္း သီးျခားကိုယ္ပိုင္ ရပ္တည္မႈေတြရွိၾကပါတယ္။

ေခတ္မီတိုးတက္လာၾကတဲ့အခါ ( Globalization ) ကမာၻ႔ရြာႀကီးျဖစ္လာတယ္၊ ကူးလူးဆက္ဆံမႈ အားေကာင္းလာတာႏွင့္အမွ် သီးျခားကိုယ္ပိုင္ဟန္၊ ဓေလ့စ႐ိုက္၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြ အားေလ်ာ့လာၿပီး ေရာသမေမႊသေဘာျဖစ္တည္လာသလို၊ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္လည္း ကိုယ္ပိုင္ဟန္ေတြေလ်ာ့ပါးလာပါတယ္။

ထင္သာျမင္သာေအာင္ ေျပာရရင္ - -

အရင္က ေက်းရြာေတြမွာ အိမ္အမိုး မိုးရင္ ထန္းလက္၊ ဓနိ၊ သက္ကယ္၊ ဝါးကပ္ အစရွိတာတို႔နဲ႔ အမိုး မိုးခဲ့ၾကတယ္၊ အဲဒါေတြက တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ သံုးႏွစ္ေလာက္သာ ခံေတာ့ ခဏ ခဏ မိုးၾကရတယ္ေပါ့၊ စရိတ္တက္တယ္၊ အလုပ္႐ႈပ္တယ္၊ ဒီေတာ့ - - အလြယ္တကူ ဝယ္လို႔ရၿပီး ၾကာရွည္ခံတဲ့ သြပ္ျပားေတြ မိုးလာၾကတယ္၊ ထရံကာ၊ ကပ္မိုး၊ ဓနိမိုးေတြအစား တိုက္အိမ္ေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္၊

ေနာက္ - - ေက်းရြာေတြရဲ႕ သြားလာ ဆက္သြယ္ေရးဟာ အစဥ္အဆက္ ႏြားလွည္းပါ၊ Climate Change ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲလာတဲ့အခါ မိုးေခါင္ျခင္း၊ ေရႀကီးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ႏြားစာ၊ ကၽြဲစာ၊ ရွားပါးခက္ခဲလာတယ္၊ ဒီေတာ့ - - အစာရွားပါးမႈကို အလြယ္တကူ ေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ ဝယ္ရ လြယ္ကူတဲ့ စက္ကိရိယာေတြ အသံုးခ်လာတယ္၊ အခ်ိန္မေရြးရႏိုင္တဲ့ ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ဆီနဲ႔ေမာင္းႏွင္လို႔ရတဲ့ယာဥ္ေတြကို တိရစၧာန္ေတြ လွည္းေတြေနရာမွာ အစားထိုးလာၾကတယ္၊ အဝတ္အစားမွာလည္း ဖ်င္ၾကမ္းအကႌ်၊ ႏွစ္နံစပ္ ထမီ ပုဆိုးတို႔ ေပ်ာက္ပ်က္ၿပီး ေခတ္မီ အဝတ္အစားေတြ ေနရာယူလာတာကို ေတြ႕ရတယ္။

ေတာဓေလ့စ႐ိုက္ေတြလည္း အေတာ္ေလးကို ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ၾကပါၿပီ၊ ေခတ္မီတိုးတက္လာသလို တစ္ဖက္ကလည္း ဆုတ္-ေလ်ာ့-ေပ်ာက္-ပ်က္တာေတြ ျမင္ရဖန္မ်ားလာေတာ့ ရွားပါး ေလ်ာ့နည္းလာတာေတြကို ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ မွတ္တမ္းတင္ ေရးဆြဲခ်င္တဲ့ စိတ္ အာသီသက ျပင္းျပ ေစ့ေဆာ္လာေတာ့

ေတာလက္ေက်းရြာေတြနဲ႔ ဆက္ႏြယ္တာေတြကို အေရးမ်ားလာပါတယ္။

ဆရာပထမဆံုးေရာင္းခ်ခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီကားအေၾကာင္းေျပာပါဦးဆရာ

မႏၲေလး ကုသိုလ္ေတာ္ ပန္းခ်ီျပခန္း (ကိုစိုးဝင္း)ကေနၿပီး 23-3-1997 ေန႔မွာ ေတာင္သူဦးႀကီး လယ္ယာကြက္ထဲ ႏြားႏွစ္ေကာင္ ဆြဲလာတဲ့ ပန္းခ်ီကား ( 9 x 16 )လက္မ နဲ႔ မူးေခ်ာင္းတံတားေပၚ ႏြားလွည္းျဖတ္သြားတဲ့ ပန္းခ်ီကား (10 × 16 )လက္မ အေသး ႏွစ္ကားကို ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသားက ဝယ္ယူသြားတာဟာ က်ေနာ္ ေရးဆြဲတဲ့ပန္းခ်ီကား ပထမဆံုး ေရာင္းခ်ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယူအက္စ္တစ္ေဒၚလာကို ျမန္မာေငြ 370 က်ပ္ တုန္းကပါ။

အဲသလို ႏိုင္ငံျခားသားက ကိုယ့္ပန္းခ်ီကားကို အားေပးတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားလည္း ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ေပါ့။

ဆရာႀကီး ၾကည္ညိဳေလးစားရတဲ့ ပန္းခ်ီပညာရွင္ေတြ ရွိရင္လဲ သိပါရေစ

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ့အစဥ္အလာ ဆို႐ိုးစကားရွိတယ္ေလ

ဂုဏဝုတၱိ ဝရဝုတၱိ၊ ေနာက္ - - သဘာ၊ ဝါ ဆိုတာေတြေလ

အႏုပညာလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရာမွာ ခက္ခဲ၊ ပင္ပန္း၊ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးမွ သဘာရင့္ ဝါရင့္ဆရာႀကီးေတြ ျဖစ္လာၾကရတာပါ၊ အားလံုးေသာ ပညာရွင္မ်ားကို ၾကည္ညိဳေလးစားမိပါတယ္ဗ်ာ။

ဆရာႀကီးအေနနဲ႔ အျခား ဘာမ်ား ေျပာခ်င္တာေလးရွိပါေသးသလဲ  ရွိရင္လည္း သိပါရေစ။

က်ေနာ္တို႔ ငယ္စဥ္က ပန္းခ်ီေရးဆြဲတယ္ဆိုရင္ လူအမ်ားက ႏွာေခါင္း ရွံဳ႕ၾကတယ္။

ပညာရွာရန္ ခဲယဥ္းသလို တန္ေၾကးထား ျမတ္ႏိုးစြာ ဝယ္ယူခ်ိတ္ဆြဲတဲ့သူလည္း အင္မတန္ ရွားပါးပါတယ္၊ အေတာ္ကို ႀကိဳးစား အားထုတ္ ႐ုန္းကန္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

ဒီေခတ္ လူငယ္ေတြလက္ထက္မွာေတာ့ ပညာရွာေဖြဖို႔၊ ေလ့လာဆည္းပူးဖို႔၊ အိုင္တီစနစ္ေတြ၊ အင္တာနက္၊ စာအုပ္စာေပေတြ ေပါမ်ားလာသလို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ပန္းခ်ီကို တန္ဘိုးထား ဝယ္ယူစုေဆာင္းလာၾကတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔တုန္းကေလာက္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ ဆင္းရဲမႈေတြ သိပ္ေတာ့ မႀကံဳႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ ဒီေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈ ပန္းတိုင္ဟာ လက္တစ္ကမ္းမွာ ရွိေနပါၿပီ။

အားလံုးေသာ လူငယ္မ်ား ႀကိဳးစားၾကပါလို႔----

စာႂကြင္း။ ။ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာ လူထုစိန္ဝင္း က ကေလးေတြကို မ႐ိုင္းေအာင္ ဂီတ၊ ပန္ခ်ီနဲ႔ နီးစပ္ ထိေတြ႕ေနရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊